Ο βατραχος στην επιφανεια του νερου φουσκωνει και ξαναφουσκωνει γεματος υπεριφανεια. Στο δυσκολο ομως της ζωης και στον κινδυνο πηγαινει στον πατο του ποταμου χωνεται μεσα στις λασπες και εκλιπαρει την τυχη
Ειχα πιασει ενα κορακι . Το εβαλα σε αυτοσχεδιο προχειρο κλουβι. Στην αρχη προσπαθησε να δραπετευσει οταν καταλαβε οτι δεν μπορει , ψωφισε. Μετα επιασα ενα φιδι το εβαλα σε ενα αυτοσχεδιο προχειρο ενυδριο. Εδειχνε ευχαριστημενο στην αιχμαλωσια ετρωγε και επαιρνε το μπανιο του στο κυπελακι που του ειχα για νερο.
Συντομα ενα βραδυ βρηκε τροπο να δραπετευσει. Τα καταφερε
Αυτο σημαινει οτι πρεπει να εχουμε αισιοδοξια λοιπον
Η ιστορια ειναι αληθινη.
------ ---------
. Ενας γεωργος εσπειρε το χωραφι του . Αναμεσα ομως στη σπορα φυτρωσαν και ζηζανια. Ο γιος του του ελεγε : Πατερα να τα ξεριζωσουμε; εκεινος καθε φορα απαντουσε : ειναι τοσο μικρα , αστα αργοτερα. Εφτασε ομως μια ημερα που τα ζηζανια μεγαλωσαν τοσο, που αναγκαζοταν να σηκωνει τα χερια ψηλα για να τα παραμερησει και να παρει ανασα.
------- --------
Της χαζοχωρας ο κυβερνητης ειδε εξω απο το παραθυρο του , επανω στα κεραμυδια να καθεται ενα υπεροχο πουλι. Φωναξε τους βουλευτες του να τους ρωτησει πως λεγεται αυτο το πτηνο. Κανενας δεν ηξερε. Ενας μονο γεροντας το γνωρισε. Ειναι η γνωση ειπε. Ο κυβερνητης αρπαξε ενα τορβα και ενα ραβδι , πεταχτηκε απο το παραθυρο μαζι με τους βουλευτες απανω στα κεραμυδια να αρπαξει τη γνωση δια της βιας και να την βαλει στον τορβα. Γλυστρισαν ολοι τοτε μαζι με τα κεραμυδια και γκρεμοτσακιστηκαν. Η γνωση πεταξε μακρυα
Για να αποκτηθει η γνωση χρειαζεται προσοχη και σκεψη.
Καθε ομοιοτητα με τις συγχρονες Ελληνικες κυβερνησεις ειναι εντελως συμπτοματικη.
------- -------
